|
Izrael Szamir
(Israel Shamir)
Kabała Władzy
Tłumaczył: Roman Łukasiak
Błogosławieństwo na Yom Kippur dla Moich Braci w
Syjonie
Nasi świętej
pamięci nauczyciele zabraniali nam wstępować na ziemię Izraela aż nie zobaczymy
światła Mesjasza. Myśleliśmy, że jesteśmy mądrzejsi, i z pogardą odrzuciliśmy
ten nakaz. Lecz oni wiedzieli, co mówią i znali twardość naszych serc. Weszliśmy
do tej błogiej ziemi i zamykamy się w gettach dla wybranych, otaczanych
podwójnym pierścieniem drutu kolczastego i niekończącą się wrogością.
Nieuchronnie odtwarzamy sposób życia naszych bardzo znienawidzonych przodków w
polskich sztetlach. Nikt nie może uciec od siebie. Mamy wygnanie w naszych
sercach i dlatego stwarzamy wygnanie.
Lecz nie
rozpaczajmy! Ta klątwa potwierdza słuszność boskiego planu naszego wygnania z
Ziemi Świętej. Nie ślepy przypadek, nie potęga Rzymu, lecz grzechy naszych ojców
spowodowały przekleństwo wygnania. Przeklęto nas, byśmy zadawali ból narodom i
byśmy cierpieli z ich rąk, byśmy byli obcy dla Matki Ziemi, byśmy wędrowali z
kraju do kraju. Nie możemy uciec od tego przekleństwa, aż nie ujrzymy Mesjasza.
Kto nie wierzy w boski plan wygnania, ten odrzuca Opatrzność Bożą i nauki
naszych mistrzów.
Tu jest zbawienie,
gdyż jest powiedziane, „dopóki nie ZOBACZYMY Mesjasza”, a nie „dopóki Mesjasz
nie przyjdzie”! Patrzcie, Mesjasza możemy zobaczyć teraz! Mesjasz jest tutaj!
Kto widzi i GO uznaje, unika przekleństwa wygnania i może pozostać na zawsze w
błogiej ziemi w której żyje. Kto widzi Jego, stanie się dla swoich sąsiadów jak
kochający brat, i będą mu oni błogosławić, będąc błogosławionymi przez niego.
Kto widzi Jego, stanie się obfitym źródłem w pustynnym kraju. Zobaczcie Go, moi
bracia, świadkowie Mesjasza! Tajemnica polega na tym, że Mesjasz nie będzie już
więcej człowiekiem, lecz Boską Chwałą. Jego dusza jest z nami, a gdy zwrócimy
się do Niego, to Go rozpoznamy. Mamy możliwość, by umknąć przekleństwu i zwrócić
się ku łasce.
Siła Izraela jest
wielka, lecz obraca się w zniszczenie i nienawiść. A w chwili, gdy Izrael ujrzy
Mesjasza, ta wielka siła będzie służyła dobru. Zamienimy naszą ziemię w raj,
uśmiercimy straszliwych bliźniaków: niedostatek i chciwość. Każdego dnia i w
każdej godzinie będziemy świadkami Chwały i Szechiny, wraz z naszymi
palestyńskimi braćmi, którzy nazywają je Chrystusem i Dziewicą Maryją, lub Mesih
i Sitt.
Taka jest wiara
Ziemi Świętej, umiłowanie Ducha i Matki Ziemi, ucieleśnionych w dzieciątku z
Nazaretu i dziewicy z pobliskiego Saffurie, w miłości do zielonych wzgórz naszej
umiłowanej Ziemi Izraela, Ziemi Palestyny. Szliśmy do tego kraju i nie
rozpoznaliśmy go; spotkaliśmy naszych dawno zapomnianych braci i siostry
palestyńskie i nie rozpoznaliśmy ich. Jak żołnierze w ciemności, walczyliśmy z
naszymi własnymi braćmi. Lecz wschodzi Słońce Mesjasza, poznajemy ich znajome
twarze i odrzucamy naszą broń.
Syjonizm bez
Mesjasza stał się trucizną, ponieważ jeśli nie będziemy gromadzić się w imię
Pana Boga, to zgromadzimy się w imię jego przeciwnika. Dlaczego miałby Mesjasz
zamienić syjonizm w coś cudownego? Talmud uczy, że w czasach mesjańskich
wszystkie ograniczenia będą uchylone. Poszczególne przykazania i zakazy będą
zlikwidowane. Otrzymawszy Ducha Świętego, Izraelici zostaną uwolnieni od
dogmatów Prawa, i złączą się z ludzkością.
Przeczuwają to
osadnicy, i rabin Ariel, jeden z bardziej radykalnych rabinów osadników, żalił
się, „wierzyliśmy, że po spotkaniu z Ziemią Świętą, żydowskie serca zjednoczą
się z sercem tego kraju. Lecz dla większości Żydów nasze osiedla nie zdołały
odtworzyć tego świętego związku”. Rabin Ariel nie rozumiał, dlaczego Pismo
łączyło cud ‘świętego związku’ z cudem Mesjasza. To jest, nie rozumiał przyczyny
niepowodzenia. Nie ma innej drogi: jedyna droga do Boga prowadzi poprzez
zjednoczenie naszych serc z sercami ludu Ziemi Świętej.
Jest to
oddzielanie ziarna od plew: ci, którzy czują duch Mesjasza i łączą się z
Palestyńczykami, są prawdziwymi synami Izraela wracającymi po długim wygnaniu;
natomiast ci, którzy to odrzucają, są potomkami pospólstwa, które dołączyło do
nas skusiwszy się przywilejami narodu wybranego. Nasze zwrócenie się do Mesjasza
i do naszych palestyńskich braci i sióstr jednej wiary, pozwoliłoby oddzielić
ziarno od plew i zakończyć pokutę.
Bracia moi, nie
pośćmy w ten dzień pokuty. Na odwrót, podzielmy się chlebem i winem z naszymi
palestyńskimi braćmi i siostrami. Nie zachowujmy ścisłych zasad Szabatu, lecz
wyjdźmy i obalmy płoty. Szukajcie Ducha Świętego w waszych duszach i go
znajdziecie. Mesjasz jest tutaj. Nie jest to człowiek, na którego macie liczyć,
że was wyzwoli, lecz Bóg.
Jeśli Mesjasz jest
tutaj, to Trzecia Świątynia także jest tutaj; jest to świątynia wszystkich ludzi
Ziemi Świętej. Trzecia Świątynia, to lud Ziemi Świętej modlący się wspólnie do
jednego Boga w Boskiej Obecności Szechiny. Ziści się życzenie proroka Mahometa,
niech pokój będzie z nim; Żydzi będą czcić Allacha razem z muzułmanami. Ziści
się życzenie Żydów - wszystkie narody czcić będą Boga w Jerozolimie. Ziści się
proroctwo Św. Pawła - reszta Izraela przyjmie Chrystusa. Wypełni się pierwsze
przykazanie Tory: zamiast oczekiwać człowieka, Izrael zwróci się ku Bogu.
Wtedy synowie
Abrahama będą modlić się razem na Wzgórzu Świątynnym, jeść przy jednym stole,
pić razem wino al-Halil i jednego dnia celebrować Wielkanoc, Paschę i Adha
(Święto Ofiar – przypisek tłumacza). Żydzi nazywają siebie odwołując się do
swego ojca: Izaak syn Abrahama; Palestyńczycy odwołują się do swoich synów:
Izaak ojciec Jakuba. Tak więc, będziemy zwracać się do siebie jako dziadków
naszych wnuków, synów przymierza trzech wyznań Palestyny. Wojny znikną, tułacze
z Suba i Wilna, Kankan i Kordoby powrócą do domu i na święto pielgrzymów lud
Ziemi Świętej zgromadzi się u podnóża Kubbat as-Sahra by wysłuchać Nowego
Przymierza Bożej Obecności i Ducha Świętego.
Spis treści
|
